W czasach, gdy język angielski stał się podstawowym językiem prowadzenia biznesu w zasadzie na całym świecie, coraz więcej dokumentów, handlowych i technicznych, przygotowujemy właśnie w nim. W wielu przypadkach taka dokumentacja, obok swojego odpowiednika w języku polskim, wystarcza do prowadzenia przedsiębiorstwa i spełniania oczekiwań klientów.  

Czy taką samą zasadę możemy zastosować w przypadku Kart Charakterystyki? Odpowiedź brzmi: to skomplikowane. Oczywiście w pierwszej kolejności powinniśmy spojrzeć na przepisy, które mówią, że Karty Charakterystyki należy sporządzać w językach urzędowych krajów członkowskich na terytorium których substancja lub mieszanina jest wprowadzana do obrotu, chyba że zainteresowane państwa członkowskie postanowią inaczej. Natomiast żaden kraj w Unii Europejskiej nie zdecydował inaczej. Z tego wynika, że aby pozostać w pełnej zgodzie z przepisami należałoby dla każdego kraju członkowskiego przygotować odpowiednią wersję językową Karty Charakterystyki. W zasadzie na tym moglibyśmy zakończyć rozważania, gdyby nie to, że biznes zawsze wykazuje się dalece większą kreatywnością niż ustawodawca.  

Język angielski jako uniwersalne rozwiązanie? 

Zgodnie ze stwierdzeniem z pierwszego akapitu tego artykułu, szeroko stosowanym podejściem jest dostarczanie Kart Charakterystyki tylko w języku angielskim, niezależnie od rynku, na którym wprowadzana jest substancja czy mieszanina. Oczywiście nie jest to rozwiązanie w stu procentach zgodne z przepisami, o czym pisaliśmy w poprzednim akapicie. Warto jednak zwrócić uwagę także na jeszcze inny aspekt takiego rozwiązania. Podstawowym celem Karty Charakterystyki jest informowanie użytkownika o zagrożeniach jakie mogą być związane z użytkowaniem produktu, a także o środkach zaradczych jakie należy stosować, aby to ryzyko zminimalizować. Musimy pamiętać, że użytkownikiem substancji czy mieszaniny, a co za tym idzie również Karty Charakterystyki, nie jest tylko dział zakupów naszego klienta. Karta Charakterystyki ma przede wszystkim na celu zapewnienie bezpieczeństwa pracownikom, którzy mają bezpośredni kontakt z produktem, czy to na produkcji czy w magazynie. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że Karta Charakterystyki dostarczona w języku innym niż urzędowy, pozostanie dla tych pracowników niezrozumiała i tym samym nie spełni swojego celu. 

Tłumaczenie Karty Charakterystyki to nie tylko kwestia języka 

Zakładając jednak, że na skutek zastosowania wewnętrznych procedur, z Karty Charakterystyki nasz klient wyciągnie najważniejsze informacje i na ich podstawie stworzy odpowiednie instrukcje postępowania, to problem z poprzedniego akapitu zostaje rozwiązany (choć nie do końca, na co wskazuje Artykuł 35 rozporządzenia REACH - to jednak temat na osobny artykuł). 

Karta Charakterystyki to jednak dokument specyficzny, odwołujący się do przepisów międzynarodowych, ale także krajowych. Istotą zagadnienia jakim jest tłumaczenie Kart Charakterystyki pozostaje nie tylko kwestia językowa, ale także właśnie odpowiednie jej dostosowanie, tak aby odwoływała się ona do odpowiednich aktów prawnych.  

Dwie najistotniejsze części Karty Charakterystyki, które będą takiego dostosowania wymagały to sekcje 8 i 15. W sekcji 8 Karty Charakterystyki znajdziemy informacje o najwyższych dopuszczalnych stężeniach substancji w środowisku pracy (NDS), te są z kolei określane na poziomie krajowym i jako takie mogą różnić się między państwami. Istnieje również możliwość, że dana substancja nie będzie miała przypisanej wartości NDS w Polsce, natomiast w kraju docelowym już tak. Bezpośrednie przetłumaczenie Karty Charakterystyki, bez jej dostosowania, będzie więc wiązało się w takiej sytuacji z brakiem wpisu o NDS dla tej substancji w Sekcji 8 przetłumaczonego dokumentu. Taka Karta Charakterystyki nie będzie więc 100% poprawna. 

Sekcja 15 to z kolei spis aktów prawnych dotyczących produktu oraz istotnych z punktu widzenia Karty Charakterystyki. W przypadku tej sekcji trudno w ogóle mówić o tłumaczeniu, ponieważ oczywiście krajowe akty prawne różnią się między Państwami członkowskimi. W sekcji 15 znajdziemy również odniesienia do aktów prawnych obowiązujących tylko na terenie danego kraju członkowskiego, jak na przykład WGK – niemieckie przepisy dotyczące klas zagrożeń dla wody.  

Jak więc widać, jeśli przygotujemy Kartę Charakterystyki tylko w języku angielskim, bez dostosowania jej do przepisów danego państwa, ryzykujemy, że sporządzony dokument nie będzie w pełni zgodny z lokalnymi przepisami. 

Tłumaczyć czy nie tłumaczyć? 

W pełni poprawne podejście do przepisów wymagałoby sporządzenia Karty Charakterystyki we wszystkich językach krajów, w których chcemy wprowadzić nasz produkt do obrotu. Poprawnie przygotowana Karta Charakterystyki dla danego rynku będzie zdecydowanym atutem nawet podczas rozmów handlowych. Opracowanie Karty Charakterystyki warto postrzegać jako jeden z elementów rozwoju produktu, podobnie jak przygotowanie jego etykiety. Dla zapewnienia sobie nieprzerwanego i pewnego dostępu do sprzedaży naszych produktów warto zadbać, aby przygotowaniem naszych Kart Charakterystyki dla substancji i mieszanin zajęli się doświadczeni eksperci znający wymagania interesujących nas rynków.